NAAR HET BRUINE FRONT..(Bag..I)

A nation is, in my mind, an historical

Group of men of a recognizable

Cohesion held together by a common

Enemy

Theodor Herzl

Zentgraaff van het “Soerabaisch Handelsblad” heeft indertijd gepropagreerd de vorming van  een blank front, ten einde sterker te staan tegenover de massa van “inlander”,- die in hun diverse organisaties steeds meer voet beginnen te winnen, - ten koste van het prestige van den blanke, dat in het verleden voldoen is geweest, om den overheerscher tegen de “moordzucht en bloeddorst” der Inheemschen te beschermen.

Zijn stem is die eens roependen in de woestijn gebleven. Ze heeft geen positieve reactie gevonden van de blanke pers in ons land. Ze kreeg van de sana-partij slechth een negatief antwoord: men wees het blanke front-idee af.

Wij kunnen de houding dier pers op twee manieren uitleggen. Wij kunnen zeggen, det de blanke inderdaad naar  verbroedering wenscht te steven, naar wederzijdsche waardeering tusschen bruin en blank. Of wij kunnen die houding hierdoor verklaren, dat men voelt, juist door de vorming van een blank front, juist door zich te consolodiren, zich te zullen verzwakken; dat men voelt dat de vorming van een blank front onher roepelijk een bruin front zal doen geboren worden, waarin de bruine het gewicht van zijn aantal in de weegschaal zou kunnen werpen, wat onmogelijk te neutraliseeren zou zijn door hechteid van organisatie aan blanke zijde alleen.

Welke van de twee verklaringen de aannemelijkste is? Tegen de eerste verklaring moge worden aangevoerd, dat men in het verleden nimmer behoefte heeft gevoeld aan verbroedering. De blanke heeft in ons land zich zorgvuldig afgezonderd; hij heeft zich afzigdig gehouden van alles wat niet “blank” was, hij wees iedere toenadering van onzen kant af; hij vormde hier een samenleving, die geen aanrakingspunten had m

et de Indonesische. Waarom dan plotseling dat liebaugeln? Vanwaar die broederschapsideeen?